In 1955 liet de kunstenaar Pieter Cornelis Jozef van Velzen een woning met atelier bouwen, waar hij tot aan zijn dood heeft gewoond. Op verschillende plekken, in de originele woning, heeft de kunstenaar zijn kunst verwerkt in het gebouw. Van een fries tot aan glas in lood ramen, helaas is een deel hiervan verwijderd na de dood van de kunstenaar. Tijdens zijn leven, is de woning verschillende malen verbouwd en uitgebouwd. Na de dood van de kunstenaar is de woning weer aangepast en is deze opgedeeld in 2 woningen met een naaiatelier. Door al deze aanpassingen is de oorspronkelijke uitstraling en het karakter van de woning deels verloren gegaan. Echter heeft de woning wel een monumentale status gekregen, op basis van zijn culturele waarde.
De nieuwe bewoners wilden er weer een huis van maken waar een duidelijke structuur in zit, die de verschillende bouwdelen met elkaar verbindt. Omdat het een monument is, is er een historisch onderzoek gedaan naar de woning. Hier kwamen verschillende elementen uit die van belang zijn voor waarde van de totale woning. De belangrijkste hiervan is het atelier, dit was het verbindend gebouw tussen de woning en de bijgebouwen. Deze ruimte was door de vorige eigenaar zo verbouwd dat het atelier niet meer te herkennen was, met een tussenvloer erin waarop verschillende vertrekken gebouwd waren en nieuwe dakkapellen. Om het verbindend element te maken en het karakter van de woning te herstellen, is de openheid van het atelier teruggebracht. Dit is gedaan door de ruimte open te maken, de dakkapellen te vervangen door daklichten, het maken van een nieuwe opening naar de binnen tuin en de vloer gelijk te maken met de achterwoning. Hierdoor ontstaat er een open ruimte die de hoofdwoning met de achterwoning verbindt en waardoor de ruimtes in elkaar overlopen en niet meer aanvoelen als verschillende gebouwen.
Met de verbouwing is ook de gehele woning verduurzaamd door het aanbrengen van extra isolatie en de woning te voorzien van een warmtepomp, pv panelen en een speksteenkachel. Voor de vloer is gebruik gemaakt van een schuimbetonvloer om tevens de hoogte verschillen uit te vlakken. Het bestaande dak is voorzien van oude stro-panelen. Om deze na te isoleren, is er gebruik gemaakt van een natuurlijk isolatiemateriaal, om zo de dampopen eigenschappen te behouden.
Dit alles heeft geresulteerd in een woning welke eer doet aan de originele woning met atelier en welke weer voldoet aan de eisen van deze tijd.
Loosdrecht
Schetsontwerp t/m uitvoering